موقعیت یابی بر اساس فیلتر ذره ای یکی از مهمترین روش ها است. با وجود این، این روش دارای مشکل هزینه محاسباتی بالا، عدم سازگاری و تباهیدگی است. در این مقاله برای رهایی از این مشکلات به مساله موقعیت یابی ربات از زاویه جدیدی به مساله موقعیت یابی نگاه شده است. در روش پیشنهادی، مساله موقعیت یابی به یک مساله بهینه سازی تبدیل شده و سپس از یک الگوریتم تکامل تفاضلی (DE) برای تخمین موقعیت و جهت ربات استفاده شده است. الگوریتم پیشنهادی در فضای حالت ربات شروع به جستجو می کند و موقعیت ربات را با توجه به اطلاعات مسافت پیمایی، فاصله یاب لیزی و نقشه محیط در هر لحظه بدست می آورد. یکی از مزایای موقعیت یابی بر اساس روش پیشنهادی در این است که مانند موقعیت یابی بر اساس فیلتر ذره ای نیاز به تابع توزیع پیشنهادی و گام نمونه برداری مجدد ندارد. بنابراین خطر تباهیدگی کاهش می یابد. عملکرد موقعیت یابی مبتنی برتکامل تفاضلی با موقعیت یابی مبتنی بر فیلتر کالمن توسعه یافته و فیلتر ذره ای مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که عملکرد موقعیت یابی مبتنی بر الگوریتم تکامل تفاضلی بهتر از سایر الگوریتم های موقعیت یابی می باشد.

رمزنگاری تصاویر به عنوان یکی از روش های حفظ امنیت اطلاعات در ارسال و دریافت آن به شمار می رود. در این میان، روش های زیادی جهت رمزنگاری وجود دارد. واضح است که استفاده از ترکیبی از این الگوریتم ها می تواند باعث افزایش امنیت الگوریتم رمزنگاری گردد. در این مقاله سعی شده است که با ترکیب دادن الگوریتم تبدیل آرنولدی با یکی از الگوریتم های تکاملی به نام الگوریتم تکامل تفاضلی، یک روش جدید جهت رمزنگاری تصاویر دیجیتال ارائه شود. الگوریتم تکامل تفاضلی پاسخ های بهینه را به روش منحصربه فرد خود تولید می کند که موجب می شود تا روش رمزنگاری تصویر متفاوت بوده و موجب افزایش امنیت و مقاومت الگوریتم رمزنگاری گردد. یک تصویر دیجیتال ابتدا با الگوریتم تبدیل آرنولدی رمزنگاری می شود و سپس روی این تصویر، تکامل تفاضلی اعمال می گردد. بدین ترتیب، مقاومت تصویر رمزنگاری شده در مقابل انواع حملات افزایش می یابد.

از مهم ترین اهداف روش های کنترل بهینه ی سازه ها، دستیابی به حد مطلوب ارتعاشات با صرف انرژی کنترلی حداقل است. در دهه های اخیر الگوریتم های کنترلی بسیاری پیشنهاد شده اند. بخش عمده ای از این روش ها از طریق بهینه کردن یک شاخص عملکرد مرتبه ی دوم اقدام به محاسبه ی نیروهای کنترل می نمایند. وجود فرضیات ساده کننده در فرمول بندی، محدودیت روش های بهینه سازی مورد استفاده در بهینه سازی شاخص عملکرد و همچنین عدم ملاحظه ی اثر تحریک خارجی در محاسبه ی نیروهای کنترل، عملا حصول جواب بهینه برای مساله ی کنترل را دور از دسترس می سازد. در این پژوهش الگوریتم کنترلی ارائه می شود که با بهره گیری از روش بهینه سازی فراکاوشی تکامل تفاضلی به عنوان یک روش نوین و توانمند که تاکنون بطور گسترده ای در کنترل سازه ها مورد استفاده قرار نگرفته، شاخص عملکرد سنتی را بهینه می نماید. عناصر ماتریس بهره ی کنترل توسط روش تکامل تفاضلی به نحوی در فضای مساله جستجو می شوند تا منجر به کمینه شدن شاخص عملکرد گردند. روند تکراری الگوریتم پیشنهادی و عدم نیاز به حل معادله ی دیفرانسیل ریکاتی، ملاحظه ی اثر تحریکات زلزله را در محاسبه ی نیروهای کنترلی ممکن می سازد. نتایج حاصل از روش مذکور در سازه های نمونه تحت تاثیر رکوردهای زلزله ی مختلف بیانگر کاهش پاسخ ها و نیروهای کنترلی مورد نیاز نسبت به تنظیم کننده ی خطی مرتبه ی دوم LQR است. همچنین، ماکزیمم نیروی کنترل و ماکزیمم پاسخ تغییرمکان و نه شاخص بنچ مارک که در سازه های کنترل شده سنجیده می شود نیز محاسبه و با روش LQR مقایسه شده اند. کاهش این شاخص ها در حالت اعمال روش پیشنهادی نسبت به روش LQR نیز بیانگر کارایی روش ارائه شده در کنترل بهینه ی ارتعاشات سازه ها می باشد.

زمینه و هدف: پیشرفت های کنترل صدا با کمک جاذب صوتی، فرصت مناسبی را برای مطالعه روش های کاهش سروصدا و تضعیف آکوستیکی به وسیله ی انواع مختلفی از مواد متخلخل فراهم کرده است. افزایش نگرانی ها درباره ی اثرات نا مطلوب به کارگیری جاذب های صوتی ساخته شده از مواد و الیاف مصنوعی بر سلامت افراد، زمینه ی مساعدی را برای توسعه ی تحقیقات در مورد کاربرد الیاف طبیعی به عنوان عایق ها و جاذب های صوتی فراهم کرده است. در دو دهه ی گذشته استفاده از الیاف لیگنوسلولزی برای مقاصد مختلف به دلیل وجود خواصی چون زیست تخریب پذیری، وزن سبک، چگالی کم، قیمت ارزان و غیر سمی بودن، توجه بسیاری از پژوهشگران را به خود جلب کرده و به عنوان جایگزینی برای جاذب های آکوستیکی ساخته شده از الیاف مصنوعی مطرح شده است. سالیانه در ایران مقادیر قابل توجهی از ضایعات کشاورزی حاوی الیاف لیگنو سلولزی به علت فقدان سازوکار بازیافت و به کارگیری مجدد، سوزانده شده یا به شکل نامناسبی دفع می شود. این در حالی است که می توان بخش زیادی از چنین ضایعاتی را برای مصارف مختلف به کار گرفت. کشور ایران به عنوان دومین تولیدکننده ی خرما در جهان و داشتن نخلستان های وسیع، هرساله با معضل ضایعات پرحجم حاصل از برداشت و هرس درختان خرما روبرو است که عمدتاً به شکل مناسبی مورداستفاده قرار نمی گیرند. ازاین رو، هدف این پژوهش بررسی رفتار آکوستیکی نمونه های کامپوزیتی ساخته شده از الیاف طبیعی نخل خرما از طریق پیش بینی ضریب جذب صوت با مدل های تجربی مربوطه و مقایسه ی آن با داده های حاصل از آزمایش های تجربی بوده است. روش بررسی: در این مطالعه، برای اندازه گیری ضریب جذب صوتی نرمال نمونه های ساخته شده از الیاف خوشه های نخل خرما با چگالی ثابت 200 کیلوگرم بر مترمکعب در سه ضخامت مختلف بافاصله های هوایی مختلف در پشت نمونه، از دستگاه لوله ی اَمپدانس استفاده شد. سپس با نوشتن کد در نرم افزار متلب، با استفاده از الگوریتم تکامل تفاضلی، ضریب جذب صوتی پیش بینی شده برای 3 مدل دلانی– بازلی، میکی و جانسون-چمپو-آلارد محاسبه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که خاصیت جذب صوتی نمونه های تهیه شده از الیاف نخل خرما به طور قابل توجهی با افزایش بسامد، بیشتر می شود و افزایش ضخامت مواد در چگالی ثابت، نقش عمده ای در تضعیف امواج صوتی به ویژه در بسامد های پایین تر (کمتر از1000 هرتز) دارد. مقایسه ی داده های حاصل از آزمایش و مدل های تجربی نشان داد که با افزایش ضخامت، مقادیر پیش بینی شده برای ضریب جذب آکوستیکی مواد، به داده های حاصل از آزمایش نزدیک می شوند. افزایش فاصله ی هوایی در پشت نمونه تا 3 سانتیمتر، در بسامد های کمتر از 1000 هرتز، افزایش ضریب جذب صوتی را به همراه خواهد داشت. نتیجه گیری: نمونه های ساخته شده از الیاف نخل خرما، پتانسیل خوبی برای تضعیف انرژی امواج صوتی دارند. افزایش جذب صوت می تواند ناشی از فرآیند استهلاک طولانی تر انتقال حرارتی و ویسکوز، بین هوا و مواد جاذب در کامپوزیت باشد؛ که با افزایش ضخامت کامپوزیت موجب افزایش میزان جذب صوت نیز خواهد شد. از سوی دیگر الیاف طبیعی به دلیل خاصیت چسبندگی کم، قطر زیاد الیاف، مقاومت کم در برابر رطوبت و آسیب پذیر در برابر قارچ ها هنوز به اندازه الیاف مصنوعی محبوبیت نیافته اند. لذا بدیهی است که این عوامل می توانند بر روی ضریب جذب صوتی و کیفیت و ماندگاری پانل های آکوستیکی ساخته شده از الیاف طبیعی تأثیر بگذارد. به همین منظور جهت رفع این عیوب، می توان از فناوری نانو استفاده کرد تا با بهره گیری از خاصیت مواد در این حالت، به شرایط بهتر و بهبودیافته دست یافت. به نظر می رسد که این مسأله ای است که باید در ساخت جاذب های صوتی ساخته شده از الیاف طبیعی در نظر گرفت.

هدف: ارائه یک مدل برنامه ریزی ریاضی که تابع هدف آن کمینه سازی هزینه وسایل نقلیه و بیشینه سازی میزان رضایت رانندگان وسایط نقلیه را از طریق بهینه سازی زمان سرویس دهی در حالت عدم قطعیت زمان های عبوری است. روش شناسی پژوهش: با توجه به دنیای واقعی، میزان درآمد توزیع کنندگان رابطه مستقیمی با میزان کالای تحویلی به مشتریان دارد به همین دلیل، شرکت های توزیع در تلاش هستند علاوه بر کاهش هزینه حمل ونقل با افزایش میزان کالای قابل توزیع برای رانندگان رضایت آن ها را بیشینه نمایند. در این مقاله، با توجه به آن که زمان توزیع کالا توسط توزیع کنندگان با توجه به شرایط جوی، ترافیک و خرابی وسیله نقلیه و غیره به صورت غیرقطعی است، زمان های عبور وسایط نقلیه از مسیرها به صورت احتمالی در نظر گرفته می شود. یافته ها: نتایج حاکی از آن است که کیفیت جواب های حاصل از الگوریتم تکامل تفاضلی با توجه به زمان حل محاسباتی مناسب است. اصالت/ارزش افزوده علمی: توازن در میزان حمل کالا و توزیع کالا با توجه به زمان عبوری غیرقطعی سود توزیع کنندگان را افزایش و منجر به افزایش رضایت آن ها می شود.